Werkstuk kleindochter
Inleiding
Ik heb dit onderwerp gekozen omdat dit erg diep bij mij ligt. Mijn opa en oma hebben namelijk alzheimer. Mijn ouders en familie praten natuurlijk best veel over dit onderwerp. Maar ik kon nooit meepraten want ik wist er niet veel over. Dus ik had besloten om mijn spreekbeurt /verslag er over te houden. Hierdoor weet ik meer over het onderwerp. Hopelijk kan ik er nu beter over praten.
Ook vind ik dit een heel interessant onderwerp. Er gebeuren veel dingen met jou en je familie. Ik vond dit precies goed voor een spreekbeurt/verslag. Je kan er zoveel informatie over opzoeken en het is nog leuk om er wat meer over te weten ook. Dat vond ik leuk en ik wou er dus graag veel over weten.
Dit onderwerp heb ik ook gekozen omdat ik er ook veel aandacht voor heb. Ik collecteer met mijn moeder één keer per jaar voor medicijnen voor alzheimer. Ook geven wij één keer per jaar 200 euro aan deze ziekte. Ik wil er graag nog veel meer voor doen. Je kan ook spulletjes kopen op: www.alzheimernederland.nl. Hier kan je kettinkjes, armbandjes en broches in de vorm van een vergeet-me-nietje kopen. Dit heb ik zelf ook allemaal gekocht.
Ik had dit onderwerp vooral gekozen omdat ik wil dat er meer aandacht komt voor deze ziekte. Ik wil met dit verslag dat mensen weten hoe erg alzheimer wel niet is. Ik hoop ook dat mensen meer over deze ziekte nadenken en hoe moeilijk dit voor de mensen die alzheimer hebben en mensen die familie zijn van mensen die alzheimer hebben is. Hiermee wil ik dat mensen ook geld geven aan deze ziekte. Zo kunnen we deze ziekte verslaan. Ik hoop dat dit verslag daar mee kan helpen.
Wat is alzheimer?
Alzheimer is een ziekte in je brein. In je brein zitten allemaal hersencelletjes. Al die hersencelletjes helpen je met dingen doen. Bijvoorbeeld; je hebt hersencelletjes voor kijken, lopen, eten, nadenken enzovoort. Alzheimer is een soort plak. Die plak gaat om je brein of hersens, kleven.
Door dit plak gaat je brein krimpen. Hoe langer je het hebt hoe meer hersencelletjes het plak overneemt. Daardoor lukken dingen amper en op een geven moment kan je het niet meer. Neem een voorbeeld aan het hersencelletje: lopen. Het plak neemt het voor de helft over, daardoor lukt het amper en ga je vaker vallen en sta je niet goed meer op je benen. Later zal het plak het helemaal overnemen en kun je dus niet meer lopen.
Het plak neemt vooral de hersencelletjes over waar het denken en herkennen geregeld is. Dus je zult mensen en dingen snel vergeten. Dus op een gegeven moment ken je niemand meer. Ook kan het plak de hersencelletje van het praten overnemen. Daardoor mompel je een beetje. Dan wil diegene wel wat zeggen, maar dan weten ze niet hoe.
De oorzaak van alzheimer is nog niet bekent. Mensen denken dat ongeveer 70 procent van het risico uit je stamboom komt. Dat betekent dus als jou oma alzheimer heeft dat er een kans is dat jij het ook krijgt. Maar je hoeft je nu geen zorgen te maken als jou opa of oma alzheimer heeft want we weten het niet zeker. Het is nog niet met onderzoek genoeg onderzocht.
Hier kun je zien dat het brein is gekrompen en dat er hersencelletjes weg zijn.
Dementie
De meeste mensen zeggen dat dementie een ziekte is, maar dat is niet waar. Dementie is een naam voor meerdere ziektes. Je hebt namelijk 50 verschillende soorten dementie. De meest voorkomende soorten zijn: alzheimer, frontotemporale dementie, vasculaire dementie en lewybody dementie. De meest voorkomende vorm is alzheimer.
De meest voorkomende soort van dementie is alzheimer. Vijfenvijftig procent van de mensen die dementie hebben krijgen alzheimer. De tweede meest voorkomende vorm is vasculaire dementie en lewybody dementie. Twintig procent van de mensen die dementie krijgen hebben vasculaire dementie en lewybody dementie. De meest voorkomende soort daarna is frontotemporale dementie. Deze ziekte is 3 procent. De overige types zijn 2 procent. De meeste mensen krijgen dus alzheimer.
De meeste mensen denken dat dementie gewoon een beetje vergeetachtigheid is. Maar het is erger dan je denkt. Je vergeet alles en iedereen. Je weet niet wie je zelf bent en wat er om je heen gebeurt. Dit is moeilijk en het levert veel stress op. Ze weten niet wat ze moeten doen en hoe je dingen moet doen. Dit is verschrikkelijk voor hun zelf, vrienden en familie. Je hele wereld wordt op de kop gezet. Je weet gewoon niks meer. Je wordt een soort van gehersenspoeld.
Dementie is een best wel veel voorkomende ziekte. Namelijk 1 op de 5 mensen krijgen dementie. Dat betekent dus dat als je 5 mensen voor je hebt staan één daarvan dementie krijgt. Bij vrouwen is de kans nog groter: 1 op de 3 vrouwen krijgen dementie. In Nederland zijn er nu 129.000 mensen met dementie.
De ontdekking van alzheimer
Deze ontdekking is gedaan door dokter Alois Alzheimer. Dit gebeurde in 1906. Dokter Alois was een Duitse zenuwarts. Die artsen bestaan nu niet meer, maar dat waren artsen die vroeger mensen hielpen die een beetje in de war waren. Helaas heeft hij niet van een lang leven mogen genieten. Hij is maar 51 geworden.
Op een dag kwamen er mensen naar de zenuwartsen toe die in de war waren. De meeste dokters dachten dat ze gewoon iets in hun hersens hadden en dat er niet veel aan de hand was. Maar dokter Alois deed hier toch onderzoek naar. En het bleek dat ze een nieuwe hersenziekte hadden ontdekt. Gelukkig maar, anders hadden we nu niet geweten over de ziekte. Deze ziekte is vernoemd naar zijn achternaam: Alzheimer.
In Würzburg haalde hij zijn dokters diploma. In 1888 ging hij op reis met zijn vrouw. Later bleek dat zij de ziekte van alzheimer had. Alois alzheimer begeleidde haar bij veel ziekenhuisopnames. Daarna voegde hij zich bij de leiding van het verpleeghuis in Frankfurt am Main. Later kwam een bekende neuroloog (een arts die verstand heeft van de hersenen) daar ook werken.
Alois deed onderzoek naar alzheimer dat weten we nu wel, maar hij deed ook onderzoek naar andere ziektes. Hij onderzocht vooral, naast de ziekte van alzheimer onderzoek, naar ziektes met het zenuwstelsel. Het zenuwstelsel helpt je met dingen bewegen zoals: je armen en benen. Hij is er ook achter gekomen dat epilepsie niet komt vanuit de zenuwen maar vanuit de hersenen. Dit heeft hij onderzocht.
Dit is dokter Alois alzheimer.
Verloop
Hoe langer je het hebt, hoe meer hersencellen worden overgenomen. Het verloop verschilt wel voor ieder persoon. Bij het ene persoon duurt het lang voordat ze het erg krijgen en bij de andere weer kort. Ook maakt ieder persoon het anders mee. Meestal zijn er drie fases: de vroege, de middel fase en de eind fase.
In het begin zul je last krijgen van deze vier voorbeelden. Je kan last hebben van je woorden herhalen. Dus als ik wat zeg kan ik het opnieuw zeggen. Ook kan je beslissingen tussen twee of meerdere dingen moeilijk vinden. Ook kan het voorkomen dat je de draad van het verhaal kwijtraakt. Dus dat als ik jou een verhaal vertel, dat je niet meer weet waar het over gaat. De laatste is dat je minder vloeiend spreekt. Dus dat je zachter praat en dat je je woorden kwijt bent.
Bij de middelste fase kun je last hebben van de volgende 4 dingen. Je kan de tijd niet goed meer herkennen. Dat je bijvoorbeeld ‘s nachts opstaat, of ‘s middags gaat slapen. Ook kan je je je op een ongewone manier gedragen. Zoals naar buiten gaan in je pyjama. Ook kan je sneller boos of agressief worden. Het kan ook zijn dat straten en wegen je niet meer bekend voorkomen.
In de laatste fase kun je last hebben van deze 4 dingen. Je kan moeite hebben met slikken en happen. Ook eet je weinig dus je wordt dunner. Dat kan je ook zien aan het gezicht. Je kan moeite hebben met praten. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je opeens gaat schreeuwen. Als ze niet weten wat er van hun wordt gevraagd, kunnen ze boos of agressief worden.
Mijn opa en oma
Zelf heb ik ook veel te maken met dit onderwerp. Mijn oma heeft het op een hele jonge leeftijd gekregen, zij heeft het nu al 10 jaar. Mijn opa heeft het niet heel vroeg gekregen hij heeft het nu al 3 jaar. Dit is moeilijk voor hun, maar ook voor ons. Het is erg lastig om je oma zo te zien.
Mijn oma heeft het al lang en heel erg. Zij is nu al in de eindfase. Dus ze heeft veel moeite met dingen. Ze kent haar eigen familie niet. Dat is natuurlijk een verschrikkelijke gedachte. Het is ook moeilijk om haar zo te zien. Soms komen er mensen met verhalen over wat zij en hun oma in het weekend gedaan hebben. Ik kan dan nooit meepraten omdat ik pas één was toen ze het kreeg. Ik ken mijn oma niet als een oma die andere mensen hebben.
Mijn (stief) opa heeft het nog niet heel erg lang. Maar ik zie hem niet zo vaak want hij woont in Canada. Het is een best gek idee dat als ik een keer naar hem toe ga dat dat de laatste keer kan zijn dat ik hem zie. Maar daar probeer ik niet aan te denken want hij is nog best gezond. Hij heeft het nog niet zo lang en niet zo erg en daar ben ik blij om. Het zou namelijk moeilijk zijn om twee hele zieke opa’s en oma’s te hebben!
Mijn oma komt van mijn moeders kant en mijn opa komt van mijn vaders kant. Het is moeilijk voor de hele familie om hun ouders en opa en oma zo te zien. Zelf heb ik er soms ook moeite mee. Het is wel fijn dat je een hele familie hebt waar je altijd mee kan praten. Want zij hebben last van precies hetzelfde als jij. Dus als jou opa of oma alzheimer heeft en je vindt dat moeilijk, praat er dan over.
Alzheimer en corona
Natuurlijk kijken mensen die alzheimer hebben gewoon het nieuws. Ze weten niet precies waar het over gaat, maar ze weten wel dat er iets niet leuks aan de hand is. Hierdoor krijgen ze gevoelens zoals: angst, verdriet, of misschien wel stress. Een risico hieraan is dat deze gevoelens blijven hangen, maar dat ze later vergeten wat er aan de hand is. Dus dan voelen ze zich heel bang of verdrietig, maar dan weten ze niet waarom.
Dat levert heel veel stress op. Ze weten niet wat er gebeurt. Ook kwam hun familie vaak op bezoek bij hun. Door corona mocht dat niet meer. Hierdoor voelden ze zich eenzaam. Ik snap het ook wel. Als je helemaal alleen in je kamer zit dan is het ook saai. Het is ook moeilijk voor hun familie. Iedereen zag zijn opa en oma natuurlijk niet. Maar als je opa of oma alzheimer heeft is de spanning hoger. Je krijgt de hele tijd vragen in je hoofd zoals: kan ik ze nog een keer zien en wat als ze corona krijgen.
Zelf vond ik het verschrikkelijk dat ik mijn oma niet kon zien. Natuurlijk was je de hele tijd in spanning. Want mensen met alzheimer zitten nou eenmaal in de risico groep. Ik zag mijn oma sowieso niet vaak. Toen corona kwam heb ik haar maanden niet gezien. Het is vooral heel moeilijk met mijn opa. Hij woont in een ander land dus ik zie hem nooit. En het kan zijn dat als ik hem weer een keertje zie dat hij mij niet meer kent.
Gelukkig zijn alle mensen die alzheimer hebben en die in verzorgingstehuizen zitten al gevaccineerd. De mensen die thuis zitten en alzheimer hebben zijn nog niet allemaal gevaccineerd. Mijn opa en oma zijn gelukkig wel al gevaccineerd. Ik hoop natuurlijk, net zoals iedereen, dat dit virus over gaat. Dan hoeven ik en mijn familie niet meer in spanning te zitten. Ook hoop ik dat ik mijn oma dan wat vaker kan bezoeken.
Wat kan je er aan doen
Het klinkt een beetje raar, maar je kan er eigenlijk nog niks aan doen. We hebben namelijk nog geen medicijn uitgevonden voor deze verschrikkelijke ziekte. Er wordt natuurlijk wel veel onderzoek gedaan naar medicijnen voor alzheimer. Alzheimer Nederland helpt hier heel veel bij. Ik vertel straks wat meer over Alzheimer Nederland. Er is wel al een medicijn gevonden wat deze ziekte kan vertragen, maar nog niet voor wat het helemaal kan stoppen.
Zoals ik al zei helpt Alzheimer Nederland hier veel bij. Alzheimer Nederland is een bedrijf dat opkomt voor alzheimer. Je kan geld naar dit bedrijf doneren zodat we een medicijn kunnen vinden. Ook vragen ze aan mensen of ze willen collecteren. Je kan daar ook allemaal dingetjes bestellen: broches, armbandjes, kettinkjes, boeken en nog veel meer. De armbandjes en kettinkjes zijn in een vorm van een vergeet-me-nietje. Het geld dat je daar aan betaalt word ook gedoneerd naar medicijnen.
Ik hoop dat Alzheimer Nederland hun doel eindelijk bereikt. En dat we deze wereld alzheimer vrij kunnen noemen. Ook hoop ik dat later kinderen niet door hetzelfde hoeven te gaan als ik. Want ik gun het natuurlijk niemand om in zoveel stress te zitten. Daarom hoop ik dat we in de toekomst alzheimer eindelijk hebben verslagen. Ik weet niet hoelang het nog gaat duren, maar ik weet dat het wel een keer moet gebeuren!
Ik vind het wel jammer dat alzheimer nog niet verslagen is. Je weet ook nooit hoe lang het nog gaat duren. Maar ik heb wel moed. Er helpen zoveel mensen. Ik vind het best mooi dat mensen strijden om iets wat nu verschrikkelijk is daar later een herinnering van te maken. Dan zeggen we: wist je nog dat vroeger alzheimer zo moeilijk was. Ik wil graag dat we dat snel kunnen zeggen. En daarom strijd ik mee!
Nawoord
Ik heb veel al mijn informatie voor dit verslag bij veel websites gevonden. Ik heb veel van mijn informatie op www.Alzheimernederland.nl gevonden. Je kan daar speciale informatie vinden voor spreekbeurten voor alzheimer. Mijn moeder weet ook wat over dit onderwerp dus zij heeft mij ook wat verteld. Ook heb ik informatie van mijn opa gekregen (niet mijn zieke opa maar de man van mijn zieke oma). Ook heb ik wat informatie op www.dementie.nl gevonden.
Er zijn niet heel veel mensen die deze ziekte kennen. Er is namelijk ook niet veel informatie over te vinden. Dus het was ook moeilijk. Maar gelukkig had Alzheimer Nederland antwoord op bijna elke vraag van mij! Ook had ik mijn moeder en opa nog want hun wisten er ook best veel van.
Het was ook moeilijk om mijn verslag hierover te houden. Ik zat daardoor de hele tijd met mijn hoofd in alzheimer. Dus ik dacht de hele tijd aan mijn zieke opa en oma. Dat is niet fijn want dat zijn allemaal nare gedachtes in mijn hoofd. Maar ik moest me ook concentreren op het maken van het verslag. Ik ben blij dat het is gelukt!
Hiermee hoop ik dat de klas ook meer aandacht gaat krijgen voor deze ziekte. Ik heb het al heel vaak gezegd maar ik hoop dat mensen weten hoe erg deze ziekte is. Het was lastig om te beschrijven hoe ik en mijn familie zich hierbij voelen. Het was ook moeilijk om te kijken hoe mensen met alzheimer zich erbij voelen. Ik moest eigenlijk in hun hoofd kijken om achter een goed antwoord te komen.
